Dziewczyna w lustrze - Cecelia Ahern

Lubię Cecelię Ahern, więc rok chciałam zakończyć jej książką. Wybrałam tę, mimo że zawiera opowiadania. A ja nie lubię opowiadań, bo nie pozwalają wejść w historię, nie rozbudzają wyobraźni, nie zadają pytań: co dalej? Opowiadania zaczynają się i kończą po chwili, jak zdmuchnięty płomień świecy. Nie mówię, że nie są dobrze napisane, ciekawe, czy że nie poruszają ważnych tematów. Tylko tyle, że są zbyt krótkie, żebym mogła je poczuć i pokochać lub znienawidzić ich bohaterów.

Dziewczyna w lustrze to dwa opowiadania, których punktem stycznym jest magia. 

Lila ma świetną babcię – kochającą i ciepłą. Z jednym „dziwactwem” – babcia nie lubi luster. Wszystkie w jej domu są zasłonięte czarnymi suknami. W dniu swojego ślubu Lila boleśnie przekonuje się, co kryło się za tą babciną „fanaberią”.

Bohaterem drugiego opowiadania jest starszy pan, który zbudował maszynę do tworzenia wspomnień. Nie zbudował jej dla siebie, ale dla tych ludzi, którzy chcą zmienić swoje wspomnienia – o kiepskim dzieciństwie, o popełnionych w przeszłości błędach. I dla tych,  którzy chcą przywrócić blask wspomnień zacierających się w pamięci. Sam jednak nigdy nie korzystał ze swojego wynalazku. Do czasu…