Fatum i furia - Lauren Groff

Lancelot i Mathilde poznają i pobierają się w czasie studiów. On chce wiedzieć w niej ideał, ona mu na to pozwala. Lotto wychowywał się w bogatej rodzinie, wcześnie stracił ojca, a matka zawiodła go boleśnie wysyłając do internatu. Mathilde nie ma nikogo bliskiego, jej dzieciństwo i młodość naznaczone są bólem i traumą, a małżeństwo z Lottem ma jej dać nowe życie, czystą kartę.

Książka podzielona jest na dwa etapy – Fatum to opowieść z punktu widzenia Lotta, Furia to spojrzenie Mathilde. Pierwsza część mnie uśpiła i zmęczyła. Nieskładna historia, przeplatana wtrąceniami wszechwiedzącego narratora. Drugą czytało się zdecydowanie szybciej, ale negowanie wszystkiego, co się zdarzyło z punktu widzenia Lotta, pokazywanie prawdy, okrutnej i wyrachowanej, spowodowało, że historia małżeństwa wydała mi się nierealna i kłamliwa. Przestałam wierzyć w to co czytam.
To nie jest książka, do której wracam myślami i o której chcę wszystkim opowiedzieć. To jest historia, którą wolę zapomnieć.