Srebrna dziewczyna - Elin Hilderbrand

Urlop to zdecydowanie czas na literaturę lekką, co nie znaczy głupią. Elin Hilderbrand jak do tej pory mnie w tej kwestii nie zawiodła. Zatem wybór padł na błękitną okładkę Srebrnej dziewczyny.

Przyznam, że jestem nieco rozczarowana. Głównie dlatego, że tematyka oscyluje wokół niewdzięcznego tematu afery finansowej z początku XXI wieku, a sama autorska przyznała, że ta książka należy do tych trudniejszych.

Meredith Delinn jest żoną Frediego, który dopuścił się oszustw finansowych, budując piramidę Ponziego, wyłudzając tym samym od inwestorów 60 mld $. Fredy zostaje skazany na 150 lat więzienia (zupełnie jak jego pierwowzór Bernard Madoff), a Meredith ukrywa się na wyspie Nantucket u swojej dawnej przyjaciółki Constance. W tym czasie toczy się wobec niej postępowanie wyjaśniające, czy była zmieszana w oszustwa męża. Meredith współpracuje z organami ścigania i prokuraturą, próbując przez to udowodnić swoją niewinność, czy raczej nieświadomość, co do poczynań męża. Jednocześnie rozpamiętuje swoją przeszłość, powody, dla których podejmowała życiowe decyzje.

Uśpiła mnie ta książka. Nie dlatego, że nie była ciekawa, tylko dlatego, że nie trafiła w moje oczekiwania. Miałam nadzieję, trochę pośmiać i odprężyć (bo tak do tej pory bywało z książkami Elin), ale tym razem po prostu zmęczyłam się tymi wynurzeniami z przeszłości, które co gorsza nie prowadziły do żadnych wniosków.