Nie mów, że się boisz - Giuseppe Catozzella

Samia Yusuf Omar, młoda somalijska biegaczka, reprezentantka kraju na olimpiadzie w Pekinie w 2008. Była drobna, wręcz chuda, ale bardzo szybka. Biegała od zawsze, początkowo z przyjacielem Alim, później sama. Okutana w burkę biegała po zrujnowanych ulicach Mogadiszu lub nocą na podziurawionej przez kule bieżni miejskiego stadionu. Biegała, bo to było jej życie i chciała, by jej szczupłe nogi wybiegały wolność dla somalijskich kobiet. W Pekinie była na mecie ostatnia, ale miała nadzieję na start na olimpiadzie w Londynie. Chciała z dumą reprezentować swój kraj i tym razem być pierwsza. Taki był jej cel. Żeby go osiągnąć musiała odbyć podróż ze środkowej Afryki do Grecji. Podróż niezwykle niebezpieczną, ale przecież możliwą do przebycia.
W Internecie można znaleźć zdjęcia Samii, przypomnieć sobie jej start w Pekinie, przeczytać o najważniejszych zdarzeniach z jej życia. Jednak dopiero ta książka oddaje (choć zapewne jedynie w części) prawdę o ciężkim życiu rodziny Samii, o trudach wszystkich Somalijczyków, o strasznych bratobójczych walkach, o ograniczonych prawach kobiet, wreszcie o niebezpieczeństwach czyhających na uchodźców.
Język jest dosyć prosty, jakby Samia sama o tym wszystkim opowiadała, ale trafia do odbiorcy. Historia tej młodej lekkoatletki jest poruszająca, bo ona poświęciła wszystko (a wszystko to zdecydowanie zbyt wiele) dla spełnienia swojego marzenia.