Ona pierwsza - Maggie O'Farrell

Te same miejsca, inny czas. Ta książka to swoista podróż po Londynie lat 50. i współczesnych. Ale również podróż do ludzkiego wnętrza w poszukiwaniu własnej tożsamości.

Jak zwykle u O’Farrell trudno na początku zorientować się o co chodzi. Nie ułatwiają tego wtrącane co jakiś czas zwroty kierowane wprost do czytelnika – sprójrz jak wygląda, wyobraź sobie, przewińmy obraz do przodu, nie dane jej będzie tego dożyć, ale ona jeszcze nie wie, że umrze młodo… Trochę tak, jakbyśmy oglądali film z pilotem w ręku lub autorka uprzedziła naszą chęć przekartkowania kilku stron, żeby sprawdzić co się zdarzy.

Ten sposób narracji ma wielką siłę, ponieważ sprawia, że czekasz… Wiesz co się zdarzy, ale nie wiesz kiedy. I dlaczego. I jaka jest nić łącząca dwie główne bohaterki – Alexandrę i Elinę.
Alexandra Sinclair wyjeżdża z rodzinnego domu wbrew woli rodziców, by rozpocząć pracę na własny rachunek, zasmakować życia w wielkim mieście, by łamać wszystkie zasady.
Elina próbuje powrócić do życia po traumatycznym porodzie. Nie pamięta co się stało w czasie narodzin syna, nie umie poradzić sobie z samą sobą i opieką nad noworodkiem.
Mocna, wartościowa książka, dotykająca ciemnych zakamarków duszy.