Tam, gdzie nie czuć już lęku - Monika Held

Mój tata został w Auschwitz – powiedziała córka Heinera, zapytana o jej rodziców. Ale Heiner przeżył Auschwitz. Skąd więc takie słowa? Heiner przeżył, ale nie zapomniał. Jego prawdziwe życie ciągle jest za murami. Miał trzy zadania – wytrwać, przeżyć i być świadkiem, ale Heiner widział zbyt wiele.

Jak pokochać człowieka, którego myśli nadal są w obozie?, któremu wszystko przypomina o tym, co się tam działo?, którego po 50. latach ciągle dręczą koszmary? Lena pokochała Heinera z jego Auschwitz, tak jak kocha się kogoś kto ma piegi albo wadę wzroku.

Obserwujemy życie po życiu człowieka, który przeżył piekło i ciągle chce to piekło pamiętać. Mówić o nim, wspominać, zadręczać siebie i innych opowiadaniami. Tylko w towarzystwie kolegów z obozu Heiner czuje się swobodnie, może żartować, śmiać się, śpiewać niemieckie piosenki. Nikt, kto tam nie był nie zrozumie.

To wstrząsająca historia, trudna. Pamięć o obozach zagłady podana w nieoczywisty sposób. Pamięć wryta w ludzi, którzy tam byli.

Dzisiaj 71. rocznica wyzwolenia Auschwitz-Birkenau. Pamiętajmy.